| |
| | Σαν τα πουλιά |  | | |
Ψηλά δρόμοι ανοίγονται,
τα σύνορα πέφτουνε και σβήνονται.
Ψηλά η λευτεριά υπάρχει,
τέτοια που κανείς ποτέ του δεν θα μάθει.
ʼνεμος, αέρας καθαρός,
όχι μίσος και αδιάβατο κακό,
ο κίνδυνος μειώνεται εις πέρας
γι' αυτά που ζούνε επάνω κάθε μέρα.
Αχ, γιατί να βρίσκομαι εδώ,
εδώ που την αγάπη,
δεν θα μάθω, δεν θα δω.
Θεέ μου! Σταμάτα την ζωή που ζω.
Θέλω να φύγω μακριά,
να πάω επάνω εκεί ψηλά,
να ζήσω κι εγώ την λευτεριά...
...σαν τα πουλιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | 1/11/2006 | | | |
|
Τσακίρη Χαρά
04-05-2006 | Η ψυχή μας πάντα ήτανε και είναι ελεύθερη, εμείς βρίσκουμε τρόπους να την εγκλωβίζουμε...... άνοιξε τα φτερά της κι άστην να πετάξει, θα δεις θα φτάσει πολύ πιο πάνω απ' τα πουλιά..... Βγάζει παράπονο κι αγανάκτηση το ποιήμα σου! | | ARGY
04-05-2006 | Μου άρεσε, συμφωνώ με Χαρά. Καλησπέρα | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
04-05-2006 | Έχει δίκιο η Χαρά.Εγώ που βλέπω από ψηλά σε χαιρετάω, γιου χου. | | ATHINA2005
04-05-2006 | εδω . . μαλιστα!!! αισθηση ζωης και λευτεριας | | MARGARITA
04-05-2006 | Θλιμμένο ......γιατί μάτια μου; | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
05-05-2006 | Καλημερα, πολυ ωραιο !!!!!! | | μπρουχίτα
05-05-2006 | Θλιμμένο, όπως λέει και η Μαργαρίτα, αλλά τόσο όμορφα δοσμένο.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
