| Ωστοσο σπάνια συμβάδισα με την πραγματικότητα
απλώς αφέθηκα στις στιγμές μου,στιγμές εκρικτηκές
τόνοι λάβας ξεχύνονταν απο τις άγονες σκέψεις του παραλογισμού
Ως εκ τούτου στο χώμα της παρθένας γης κατοίκισα
σπόρους έσπειρα λουλούδια μύρισα
Μα πάντα του ηφαιστείου ο βρυχηθμός
και της λάβας ο καημός θα επαγρυπνούν στις ρίζες της ψυχής μου.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|