| |
Ήρθε η τελευταία μέρα
για ακόμη μια φορά
Σκέφτηκα να μη χαιρετήσω τα παιδιά, ίσως γιατί φοβόμουν αυτή τη δυνατή στιγμή όπως η φίλη μου η Ματίλντε.
Τελευταία στιγμή έστριψα στο παλιό δρομάκι και κατηφόρησα για το αγαπημένο μου παραλιακό μπαράκι.
Φέτος το καλοκαίρι δεν έπαιζε και τόσο καλή μουσική.
Αλλά τώρα που πήγα να χαιρετήσω τα παιδιά, όπως μπήκα στο μαγαζί ξεκίνησε ένα απ' τα αγαπημένα μου τραγούδια. Έδωσα διορία 5 λεπτών στον εαυτό μου, όσο θα κρατούσε το κομμάτι. Μίλησα με τα παιδιά. Δώσαμε τα χέρια, ανταλλάξαμε χαμόγελα... το κομμάτι τέλειωσε. Είπα να ακούσω πιο θα μπει επόμενο και να φύγω. Μπήκε το "keep your eyes on the prize".
Μα ναι! Πάντα έτσι συμβαίνει. Πριν φύγεις όλα λειτουργούν τέλεια. Όλα είναι μαγικά. Ακούς τους πιο ωραίους ήχους, συναντάς τους πιο όμορφους ανθρώπους.. Γιατί να μη συν'εβαινε έτσι και τις πρωηγούμενες ημέρες. Ο φίλος μου ο Μιχάλης έλεγε πως πριν φύγεις από ένας μέρος, αυτό κάνει τα αδύνατα δυνατά για να σε κρατήσει. Υπάρχει μια δύναμη που δε σε αφήνει να το αποχωριστείς. Εγώ απόψε ένιωσα πως απλώς όταν χάνουμε κάτι το εκτιμάμε, το αγαπούμε. Μας θυμίζει το θάνατο. Το πιο μυστήριο μέρος της ζωής μας. Ο Θεός ευλόγησε το θάνατο. Αν δεν υπήρχε θάνατος θα αυτοκτονούσαμε από ανία. Αυτό θα ήταν πραγματικός θάνατος. Όχι ο βιολογικός. Αυτός είναι μια απλή μετάβαση όπως λέει κι ο φίλος μου ο Χρόνης.
Όπως και να χει, τα πιο ωραία πράγματα έρχονται να μας βρουν όταν εμείς φεύγουμε. Αυτό είπα και στη φιλενάδα από τη Ρουμανία που γνώρισα απόψε το βράδυ. Είπε πως της θύμιζα τον πρώην της κι ήταν πολύ χαρούμενη, μια χαρά που μου μετέδωσε κι εμένα. Αρχίσαμε να μιλάμε σα να γνωριζόμασταν χρόνια. Κι εμένα κάτι μου θύμιζε. Πότε μου θύμιζε κάποια φίλη από μια ξένη χώρα που δε μπορούσα να θυμηθώ καλά, πότε μου θύμιζε ένα φίλο που είχα να δω χρόνια, πότε μου θύμιζε τον εαυτό μου. Και τι σημασία έχει. Κάπου στον αέρα υπήρχαν όλα αυτά σαν ένα.
Πήρα το δρόμο για το σπίτι. Είχα μια γλυκιά ανησυχία που με κυρίευε κάθε φορά που ήταν να ταξιδέψω.
Αυτή τη φορά την ήλεγχα όμως. Την απολάμβανα χωρίς να χάνομαι ολοκληρωτικά μέσα της. Ανακάλυπτα τα μυστικά της δωμάτια με φως και με θάρρος.
Τώρα πρέπει να κοιμηθώ, γιατί αύριο θα ναι μια μεγάλη μέρα. Γεμάτη ζωή. Μου είχες στείλει ένα γράμμα ότι θα βρισκόμασταν και πάλι στο ίδιο μέρος. Φοβόμουν να το σκεφτώ. Αλλά τι νόημα έχει. Ο φόβος κι ο θάνατος δεν υπάρχουν όταν τους αντικρίζεις κατάματα.
Πρέπει να κοιμηθώ. Θα προσπαθήσω. Γιατί ξέρεις δεν είναι εύκολο να κοιμηθείς όταν ζεις ξύπνιος.
Βλέπω τη γάτα να κοιμάται πάνω στο κρεβάτι μου και δε θέλω να την ενοχλήσω. Ευχαριστιέται τον ύπνο, το όνειρο, τον έρωτα, τη φύση, ακόμη και τους ανθρώπους πολύ παραπάνω από μένα.
Δεν πειράζει ίσως κάποια μέρα της μοιάσω.
Καληνύχτα.
ΥΓ: Είχαμε καιρό να τα πούμε. Να 'ρχεσαι πιο συχνά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
