| |
Σε μισοσκόταδο αλάνας με είχες καρδούλα μου φιλήσει
κι είχα ερμηνεύσει σαν τον μάντη….τον πλέον δύσκολο χρησμό σου
μα μέχρι σήμερα δεν βρίσκω, των αινιγμάτων σου την λύση
ούτε κατάφερα να κόψω ποτέ τον Γόρδιο Δεσμό σου
Σε νυχτομάγαζο καμένο για της εκδίκησης το μένος
είχε λαλήσει το μαχαίρι, κι έγινε αιώνια η νύχτα
τον ρόγχο του δεν θα κεντήσει, προτού τελειώσει ο πληγωμένος,
των εγκλημάτων σου τα πέπλα, θα λέει ο νόμος «τώρα δείχτα!!!!!»
Παράταιρη νυχτιά σαν φύλλο, που ‘χει από μέρες κιτρινήσει
κι έχει στου ανέμου το δρολάπι, ένα παλιό φτερούγισμά σου
το τωρινό σου το αμόρε, τους εραστές έχει αφανίσει
κι έχει κλειδώσει δίχως λύση, ξανά τ’ ανίκητα δεσμά σου
Σε μισοσκόταδο αλάνας, μου φώναζες: «Μ’ αρέσει….Κι άλλο….»
και μια Πανσέληνος του Αυγούστου, έμοιαζε σύντροφος ωραίος
του έρωτά μας όλα τ’ άστρα χειροκροτούσανε τον μπάλο,
τους άρεσε το τρέμουλό μας….και μας κοιτούσανε με δέος!!!!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
