Λιόγερμα βουτημένο στα χρυσά και τα πορφυρένια
κάθε ανταύγεια του κρύβει κι απο ένα παράπονο
εκεί στη φάρδος της δύσης στα μεταξιά δαντελένια
θάβει το μίσος ,την αδικία απο έναν κόσμο άπονο
αγκαλιάζει το κύμα και του μιλά για όλα με τις ώρες
για την αγάπη ,τον έρωτα που λούζονταν στα νερά
για της ζωής τα ζόρια και τις απότομές της ανηφόρες
της κουρασμένης της ψυχής τ'απόκρυφα ,τα φανερά
κάθε σούρουπο γέρνει εκεί στης δύσης το βασίλειο
να ξαποστάσει απο τα καμώματα της κάθε μέρας...
τους όρκους των ερωτευμένων,το φλογερό ειδύλλιο
συνένοχος και μάρτυρας στο πέρασμα μιας βέρας...
κάθε απόχρωσή του κρύβει κι απο ένα δειλό μυστικό
κάθε πτυχή του έν'απαλό τρυφερό χάδι της θαλάσσης
λιόγερμα χρυσοκόκκινο χάρμα της φύσης αυθεντικό
μια εικόνα χίλιες λέξεις στου πορτραίτου τις διαστάσεις.
κάθε σούρουπο γέρνει εκεί στης δύσης το βασίλειο
να ξαποστάσει απο τα καμώματα της κάθε μέρας...
τους όρκους των ερωτευμένων,το φλογερό ειδύλλιο
συνένοχος και μάρτυρας στο πέρασμα μιας βέρας... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο