| Απόψε σ’ ένα όνειρο
βρέθηκα μεθυσμένος
απ’ το ποτό της έμπνευσης
με μούσες ξεχασμένος
Και έφτιαξα ένα πίνακα
μ’ ένα μεγάλο πιόνι
να συμβολίζει όλους αυτούς
που περπατάνε μόνοι
Και δίπλα έβαλα μικρό
να έχει βασιλιά
όπως τα πρέπει στην ζωή
που πάντα είναι μικρά
Έβαλα και βασίλισσα
κι αυτή μικρή στο ύψος
να συμβολίζει τα γιατί
που δεν τους βγαίνει ο ήχος
και ανάμεσα τους πρόσθεσα
κουτιά μαύρο και άσπρο
που ‘ναι οι μέρες οι κακές
κι μέρες που ‘χουμε άστρο
κι αφού τα έκανα όλα αυτά
οι μούσες με αφήσαν
και το ποτό μου τέλειωσε
με εκμεταλλευτήκαν
Κι έτσι τελειώνει τ’ όνειρο
αχ να ‘τανε αλήθεια
νόμιζα τον παράδεισο
για λίγο πως τον βρήκα
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|