| |
Παιδιά.
Θλιμμένα μάτια, υγρά.
Βγαλμένα απ' του ωκεανού την άβυσσο.
Δάκρυ.
Σταλιά ενός υγρού ονείρου που στεγνώνει.
Θεέ μου, όποιο και αν είναι το ονομά σου,
Και σένα που άνθρωπο σε λένε, αντέχεις;
Αντέχεις να θορείς σε μια γωνιά,
Με πόδια μαζεμένα,
Το παιδί που χάνει το όνειρο και ζεί την κόλαση;
Στο σκοτάδι τρεμάμενο και τρομαγμένο
Φως λιγοστό, ακρωτηριασμένες δέσμες απ' τα γρίλια,
Να του χτυπούν τα μάγουλα
- όπως το χέρι το κακό του τέρατος-
Και εκείνο τα σημάδια του να κρύβει.
Μα πώς;
Αδιαφορία μου,
Αμάρτημα θανάσιμό μου σε συντρίβω.
Συντρίψτε το!
Συντρίψτε τη σιωπή!
Ορμήξτε στο έγκλημα και συντρίψτε το!
Γ. Σ. Αλεξάνδρου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
