| Τα καλοκαίρια στη βεράντα με το φως
μύριζες πάντα σαν μικρός βασιλικός
κι ήταν δεν ήταν ο καιρός
ένας ακόμα βιαστικός.
Τα καλοκαίρια με τη δίψα στο φιλί
λίγο αλμύρα μα σαν θάλασσα πολύ
με ξεδιψούσες πριν σε πιω
ήσουν οι λέξεις πριν τις πω.
Τα καλοκαίρια μου αν σε κάποιον τα χρωστώ
αν κάποιος μου ‘μαθε το γέλιο για σωστό
ήσουν εσύ μόνο εσύ
μέσα στην έρημο, νησί.
Τα καλοκαίρια τότε που ήμασταν μαζί
έπαιρνε χρώμα απ’ τα μάτια σου η ζωή
κι ήταν σαν χθες, ήτανε χθες
που έλεγες πάντα θα με θες.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|