| |
Δεν την αντέχω τη στεριά
Αλλά κι η θάλασσα με θλίβει
Έτσι ως αιώνια με καλεί
Στο που δεν τόλμησα ταξίδι...
Δεν την μπορώ τη ερημιά
Αλλά κι ο κόσμος με τρομάζει
Έτσι όπως γίνεται σκληρός
Έτσι ως αδιάκοπα αλλάζει
Κι αναζητώ μια αγκαλιά
Δυο λόγια αγάπης, άγιο μύρο
Είναι η πιο άγρια μοναξιά
Όταν με χίλιους είσαι γύρω
Μα αν έχω κάτι σταθερό
Μέσα στου κόσμου τα σπασμένα
Το ότι μπορώ να ονειρευτώ
Μονάχα πια μέσα από σένα
«Σ’ όποιον καιρό σ’ όποια εποχή
Θα σ’ είχα» – μου χες πει- «διαλέξει»
Κι έμεινε όρθια η ψυχή
Μόνο από εκείνη σου τη λέξη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
