stixoi.info: ο έρωτας που πέθανε την αυγή (είναι μεγάλο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

ο έρωτας που πέθανε την αυγή (είναι μεγάλο

Είπα να γράψω και μια ερωτική ιστοριούλα... όχι μόνο χιουμοριστικά...

Με δυο μάτια φεγγάρια
και δυο χείλη φωτιά
με ‘χεις παίξει σαν ζάρια
με κερδίζεις ξανά

Του Αυγούστου φεγγάρια
που φοράς στον λαιμό
λάμπουν μέσα στην νύχτα
πριν μου πεις σ’ αγαπώ

Και εγώ σ’ αγκαλιάζω
σε φιλάω με πάθος
Μη! Μου λες δεν πρέπει
είσαι ακόμα ένα λάθος

Σταματάω για λίγο
με φιλάς εσύ
για μια νύχτα μου λες
θα ‘μαστε μαζί

Το ποτό μου σηκώνω
στην υγειά σου να πιω
με κοιτάς μες στα μάτια
και μου λες σ’ αγαπώ

Δεν μου βγαίνουν οι λέξεις
για να βρω την σωστή
για μια νύχτα μονάχα
θα ‘μαστε μαζί

Και το χέρι μου απλώνω
το δικό σου να πιάσω
μ’ ένα σου χαμόγελο
κοντεύω να τα χάσω

Σε κοιτάζω και σου λέω
έλα φεύγουμε από δω
δυο λεπτά μου λες μονάχα
το λογαριασμό…

Ανεβαίνουμε τον δρόμο
και γελάμε σαν παιδιά
κόβω τότε ένα λουλούδι
να χεις συντροφιά

Με ρωτάς να το μαδήσω?
σε κοιτάω και γελώ
δεν χρειάζεται σου λέω
κι εγώ σ’ αγαπώ

Σε φιλάω με πάθος
σαν την πρώτη φορά
και σφιχτά σε κρατάω
στην δική μου αγκαλιά

Και οι ώρες περνάνε
σαν να ήταν λεπτά
με εμάς να γελάμε
σα μεγάλα παιδιά

Στο θησείο μου είπες
πως φοβάσαι εμένα
γιατί μοιάζω με κάτι
ταξιδιάρικα τρένα.

Πως η κάθε μου μέρα
είναι κι ένα ταξίδι
και εσύ θες λιμάνι
όχι κάτι να φύγει.

Τότε εγώ σου απάντησα
πως την νύχτα αυτή
πρώτη θέση έχω κλείσει
στο ταξίδι μαζί

Χαμογέλασες πάλι
και μου είπες γλύκα
έχει δρόμο ακόμα
πριν τελειώσει η βράδια

Στου ψειρή στα σοκάκια
σε φιλάω εγώ
και σου λέω φοβάμαι
πως μπορεί να δεθώ

Και ‘γω είμαι καράβι
εσύ είσαι στεριά
δεν μπορείς να με δέσεις
δεν μπορώ, να σε πάρω μακριά

Με κοιτάζεις και λες
είναι μόνο ένα βράδυ
μα ‘γω πλέον το ξέρω
πως θα μείνει σημάδι.

Στην πλατεία Ναβαρίνου
ζήτησες παγωτό
και σου είπα δεν φτάνει
που ‘γω λιώνω εδώ?

Και γελάγαμε πάλι
μα η νύχτα περνά
μία στάση ακόμα
τελευταία φιλιά

Στην ακρόπολή πάνω
στα βραχάκια μαζί
αγκαλιά περιμέναμε
να μας βρει η αυγή

Και πριν φέξει ο ήλιος
και σε πάρει μακριά
μου πες πρώτη φορά
η καρδιά μου χτυπά

Δεν υπήρχανε λέξεις
γέμισα με σιωπή
γιατί αυτός ο έρωτας
πέθαινε την αυγή.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Αμαρτήματα Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Παραμύθια Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες

κομπλεξικός 28-08-2015 @ 22:56	ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΘΟΣ
ΛΥΔΙΑ_Θ 29-08-2015 @ 00:52	Αγκαλιά θαλασσινή μου τα φιλιά σου, πειρατές δεν παθαίνουν οι αγάπες που 'ναι τόσο δυνατές! Ιστορία με πάθος, έρωτα, φιλιά.....πανέμορφη ::theos.:: Καλό ξημέρωμα Σταμάτη ::hug.::
Skylight 29-08-2015 @ 05:17	αν ήταν και αληθινή θα ήταν υπέροχη.... όπως είπα είναι ιστοριουλα... ::hug.::
smaragdenia 29-08-2015 @ 08:15	ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΣΟΥ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Oλύμπιος-Θεός 29-08-2015 @ 10:10	::up.:: ::rock.:: ::up.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ 29-08-2015 @ 14:30	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
blue sky 13-09-2015 @ 16:30	τι όμορφο και ανέμελο..... σαν τους καλοκαιρινούς έρωτες που σβήνουν στου φθινοπώρου την αυγή!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο