| |
Να λοιπόν, στο λεξικό της ζωής
γίνηκε η απώλεια αντωνυμία του θανάτου.
Τρομάξαμε τόσο, ώστε κρυφτήκαμε στα ονόματα
σαν να 'ταν κουρτίνες, πίσω
μήπως και μας ξεχάσει
ό,τι μας βρήκε κακό.
Μα, η θύμηση είναι αμάρτημα προπατορικό
και σαν οχιά δαγκώνει
κι αλίμονο στην γύμνια που εγνώσαμε
και που θελήσαμε, αλίμονο
να νιώσουμε τα πάντα,
μοιραίοι ως έφηβοι και γέροντες τραγικοί συνάμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
