| |
| | Πολλές φορές σε συλλογιέμαι |  | | | Σε όλους έχει τύχει, έτσι δεν είναι? | | |
Και τα χρόνια περάσαν,
φύγαν μακριά.
Ξεχαστήκαν τα πάντα,
γίναν παλιά.
Οι εικόνες σβησμένες
μες στο μυαλό.
Να μιλήσω για σένα,
έχω καιρό.
Μα πολλές φορές σε συλλογιέμαι
κι αναρωτιέμαι πως ζεις,
και πολλές φορές στεναχωριέμαι,
που πίσω δεν θα ρθείς.
Και χαθήκαν τα πάντα,
κι εμείς μαζί.
Στη ρουτίνα και πάλι,
καθένας ζει.
Αναμνήσεις που σβήνουν,
έτσι απλά,
το μυαλό δε γυρίζει
πια στα παλιά.
Μα πολλές φορές σε συλλογιέμαι
κι αναρωτιέμαι πως ζεις,
και πολλές φορές στεναχωριέμαι,
που πίσω δεν θα ρθείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ίμερος
06-05-2006 | μαζί σου...!!! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
07-05-2006 | Και την δικη μου υπογραφη εχεις...Καλημερα !!!!!!!!! | | staroad88
07-05-2006 | Ωραίο ποίημα, με καθημερινές λέξεις αλλά για σπάνια συναισθήματα | | amar
08-05-2006 | Καλημέρα παιδιά κι ευχαριστώ πολύ! | | Aris6
09-05-2006 | Εισαι ωραιος ρε !!!!!!!!!! | | monajia
27-09-2010 @ 10:33 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ....................
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
