| |
στεντόρεια ηχώ αντάξια λατρείας
τούτη εδώ η σάρκα που με αποτελεί
σοφό το δέρμα απο το ρίγος της θωπείας
ψάχνει να σε κλέψει με γοητεία κι αρπαγή
ο στίχος μου έμπειρος πάλι θα σ'αγγίζει
βγάζοντας μουσική μέσα απο τον πόνο
έναστρη μουσική στο αίμα μου θα σφύζει
την αγάπη που θ'αντηχάει στο χρόνο
με λόγια καθημερινά θα σου μιλάω
έμπνευση κι έκρηξη μαζί για τα αιώνια
σε σκοτεινούς λαβύρινθους τώρα κι αν γυρνάω
ακόμα τραγουδάω κάτω απ'τα μπαλκόνια
σεμνά κι ωραία ξαναρχίζω τη θητεία
ούτε σκοτάδι χάος ούτε αρχέγονη σιωπή
στα δύσβατα βαφτίζω τούτη την ελεγεία
έπος του σ'αγαπάω κάθε απόλυτη στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
