| οι ποιητες για εναν λογο υπαρχουν
οταν ολα γυρω πεθαινουν
με μια λεξη, απο το τιποτα
τον κοσμο να ανασταινουν
γραφει το ψεμα την ιστορια
γυρω μου βλεπω την αδικια
ειμαι ενα λαθος μια αμαρτια
για μενα φτιαχτηκε καθε γωνια
λογια μοναχα για φασαρια
προσκυνα να εχεις ησυχια
ζησε γρηγορα χωρις ουσια
γινε νεκρος ειναι ευκαιρια
κοιταζω γυρω μου υποταγμενοι
ολοι στη μοιρα τους παραδομενοι
κι οι ποιητες νεκροι χαμενοι
στο βαλτο της ταξης ειναι χωμενοι
δολοφονοι σεσημασμενοι
απο καιρο ολοι ταγμενοι
μες στο σκοταδι αγκαλιασμενοι
για να μην φαινονται οι ματωμενοι
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|