| ξορκιζοντας το κακο ,
στη φυλακη αυτου του κοσμου
απλωσα τα ρουχα της μοναξιας
μπας και στεγνωσουν απο το βαρδαρη των φιλιων σου...
στο εκκλησακι πανω στο βουνο με προσευχες
αναπαυω της ψυχης μου το ναυαγιο
στο απυθμενο του οριζοντα γαλαζιο...
νεογιλα ακομη τα σημαδια του ερωτα σου
στην πολυφερνη αγκαλια μου
ζωνουν καθε μερα το περας της υπαρξης μου...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|