| |
Φύλλα φθινοπωρινά,
ζωγραφισμένα στης γης τη παλέτα,
σ'αυτή τη χρυσαφένια αμμούδιά,
σου είχα πει,μαζί μου πέτα...
Με άγρια ελάφια συντροφιά,
νεράιδα,κρύβεσαι πίσω απ τ αστέρια..
Καλπάζεις στ'απέραντα βουνά,
κλέβεις τους ήλιους τα καλοκαίρια..
Με ταξιδεύει σαν ξεσπά ο άνεμός σου
μα σαν κοπάζει με τυλίγει η μοναξιά..
Χάνω τ'αστέρι,που 'χα μες στον ουρανό σου,
ψάχνω τα μέρη που σε είχα αγκαλιά..
Φύλλα φθινοπωρινά,
μόνος γυρίζω σε μια πόλη που σβήνει
τα φώτα ολά και μια σκιά
δική σου έχει απομείνει..
Φύλλα φθινοπωρινά
κι εσυ δε λες να επιστρέψεις,
δε θα σ'έχω το χειμώνα αγκαλιά,
μα θα σαι όλες μου οι σκέψεις..
Λεων
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
