| |
Συγνώμη δεν σου ζήτησα ποτέ
και οι χαρακιές αυτές μουν γίναν ενοχές
Να προσπαθώ απο τις τύψεις να ξεφύγω
και δύο μάτια να κοιτούν αυτά που ψάχνω
Γίνανε κόκκινα και τα δάκρυα μου λίγες σταλαγματιές
Μέσα στο χάρτη των πληγών μου πιάσανε πάτο και αυτές
Σου τραγουδώ μήπως συγνώμη και ακούσεις
Απο ένα παιδί που νειώθει αυτό το χέρι πως θα αφήσεις
Όχι δεν σε κατηγορώ , γιατί έτσι έμαθες
να ζεις και έτσι σου αρέσει
και προσπαθώ ότι έχει μείνει γύρω μου να πιάσω
μα δεν μπορώ είναι δικά σου και φοβάμαι
Στον πόλεμο που πάντα εγώ μόνος μου ξεκινάω
δεν σου ζητώ σε αυτόν να μπείς και όλο πονάω
Τα πάω κόντρα μόνο με το εγώ και πονώ
και είναι δυσβάσταχτο και αυτό και όλο πονάω ...
αι όλο μου λέω να συγχωρέσω , τον δικό μου εαυτό
και όλο ξεχνάω ....
συγνώμη ...
Α.Ζ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
