| |
Κοιμήθηκες πολύ νωρίς,
σου έδωσα υποσχέσεις,
να συνεχίσω ορκίστηκα
ήσυχος να μπορέσεις
στου ουρανού την αγκαλιά
να φύγεις για να «ζήσεις»
και μ’ άφησες εδώ στη γη
χωρίς να με ρωτήσεις
πόσο ακόμα θα μπορώ
κενή να περπατάω
να λέω πως είμαι ζωντανή
να μοιάζει ότι αγαπάω
αρνιέμαι ότι ζωντανό
να νιώσω δε τολμάω
και όταν αρχίζω να «ξυπνώ»
τον «ύπνο» αναζητάω
η τιμωρία αυτή σκληρή
που έδωσα στη ζωή μου
να σου είμαι πάντοτε πιστή
κλείνοντας τη ψυχή μου
και περιμένω να φανείς
στα όνειρα που βλέπω
να παραμείνω στη ψυχρή
ζωή που δεν αντέχω
μου πες πως θα ‘ρθει ο καιρός
που εγώ θα ξανανιώσω
μα σου ορκίζομαι ποτέ
πως δε θα σε προδώσω
κάθε φθινόπωρο πενθώ
διώχνω χρόνο τον χρόνο
και ξέρω δίπλα σου θα ‘ρθω
να «ζήσω» τ’ όνειρό μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
