Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132663 Τραγούδια, 271105 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Συνταγη
 Καλημέρα στιχόπολη!
 




Την τιμωρία μου
σε στρώσεις αποθέτω
πάνω
‒στο αλειμμένο με δάκρυα‒
κορμί της προδοσίας

Πρώτη στρώση
ροδέλες από τύψεις
καλοτηγανισμένες
Κατόπιν το κύριο ράπισμα
κομματιασμένη σάρκα
σοτέ με κρεμμυδάκι
να γλυκάνει
Φέτες πικρής μοναξιάς
ακολουθούν με σύνεση
καλοψημένες για ν’ αντέχουν

Στην κορυφή η μαλακή επίστρωση
ρημαγμένα όνειρα με μια πρέζα μελαγχολίας
Πασπαλίζουμε νιφάδες συναισθήματος
‒νοστιμιά απαραίτητη‒
και σιγοψήνουμε με υπομονή
ως να ροδίσει ο πόνος

Μην τεμαχίζετε αμέσως
Περιμένετε
Ποτέ δεν τρώγονται ζεστά
τα προϊόντα της απώλειας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      replay
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
justawoman
10-09-2015 @ 01:14
Με αφορμή την 2η ποιητική μου συλλογή με τίτλο ΑΜΦΙΒΙΑ ΕΓΩ που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
::rol.::

http://www.gavrielidesbooks.gr/showtitle.aspx?vid=2040
CHЯISTOS P
10-09-2015 @ 01:33
Ένας εξαιρετικός ποιητικός ... μουσακάς !.. χαχαχα Τί με βάζεις να σου λέω ! Το αγαπημένο μου φαγητό ! (και κρύο πολύ καλύτερα !)
Καλό και επιφανή δρόμο στην 2η συλλογή σου, Στέλλα, Θα ήθελα να αποκτήσω κι αυτή μα και την πρώτη.
Φιλιά !
ΒΥΡΩΝ
10-09-2015 @ 01:56
Περιμένετε
Ποτέ δεν τρώγονται ζεστά
τα προϊόντα της απώλειας.
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
john_karaha
10-09-2015 @ 02:19
Βαλε τεχνη, βαλε τολμη να κερδισης τον αγωνα
smaragdenia
10-09-2015 @ 08:09
Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
pennastregata
10-09-2015 @ 11:00
Μαγειρική των συναισθημάτων.... Πολύ - πολύ καλό! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
10-09-2015 @ 13:02
καλημέρα στιχοπολίτισσα
αυτό το σιγοψήσιμο είναι που κάνει τη δουλειά...
μπράβο και καλοτάξιδα και τα δυο.... ::love.::
Μαυρομαντηλού
10-09-2015 @ 17:43
Μην τεμαχίζετε αμέσως
Περιμένετε
Ποτέ δεν τρώγονται ζεστά
τα προϊόντα της απώλειας.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΑ ΩΣ ΕΡΓΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΝΑ ΕΚΑΝΕΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΣΕΣ ΤΥΨΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΣΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΩΣΕΙΣ ...................
ΜΑ ΕΚΑΤΣΕΣ ΚΙ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΓΛΥΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΚΡΗ ΜΟΝΑΞΙΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

ΠΡΟΔΟΣΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗ!!!!!!!!!!!!!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΙΛΕΩΝΟΝΤΑΙ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ......................................

::scare.:: ::scare.:: ::scare.::
heardline
10-09-2015 @ 22:31
Το!!!! Ποιητικό μαγείρευμα......

::wink.:: ::wink.::
ivikos
10-09-2015 @ 23:46
ρημαγμένα όνειρα με μια πρέζα μελαγχολίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τι γράφεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

::up.:: ::love.:: ::up.::
justawoman
10-09-2015 @ 23:48
Γεια και χαρά σας στιχοφίλοι!
Διάλεξα αυτό το λιγάκι προκλητικό μα και αρκετά πικρό ποίημα, να παρουσιάσω το νέο μου βιβλίο σ΄αυτήν εδώ την κοινότητα, που, εντελώς συναισθηματικά, τη θεωρώ κάτι σαν σπίτι πατρικό. Που σημαίνει ότι: μπορεί να το εγκαταλείπεις κάποια στιγμή, αλλά εκεί μένουν οι πιο όμορφες αναμνήσεις σου και ό,τι σε συνδέει με τα χρόνια τη αθωότητας.

Το ποίημα αυτό γράφτηκε και πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ πολύυυ παλιά για τα δικτυακά δεδομένα, το 2006. Τροποποιήθηκε πρόσφατα, επί το βέλτιστον ελπίζω, για να μπει στην καινούρια μου συλλογή.

Ήταν και παραμένει αφιερωμένο σ' έναν καλό φίλο που γνώρισα εδώ μέσα τον Παλιοχαρακτήρα, κατά κόσμον Σωτήρη... για τις ωραίες στιγμές (ακόμα και τις δύσκολες) που περάσαμε σ' αυτή την όμορφη γωνιά του Νικόλα.

Ο CHЯISTOS P, ο ivikos και η Ηως είναι ίσως οι μόνοι που αναγνωρίζω απ' τους παλιούς, και χαίρομαι που ακόμη επισκέπτονται το σαλονάκι μας, εγώ έρχομαι πια πολύ σπάνια.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τα καλά σας λόγια!

Η ποίηση είναι ο τρόπος μας βλέπουμε με καινούρια μάτια τον κόσμο, τη ζωή, την αγάπη. Είναι ό,τι μας βασανίζει και ταυτόχρονα μας λυτρώνει.

Εύχομαι να περνάτε καλά, με πολλές και ωραίες δημιουργίες! ::love.::
Ιχνηλάτης
11-09-2015 @ 10:50
σουπερ!!!
ποιητικότατος ο μουσακάς σου!
Το κείμενο ωραιότατο! Ελπίζω και το έδεσμα! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
justawoman
11-09-2015 @ 11:56
Να κι άλλος από τα παλιά! Τελικά όλοι περνάμε που και πού. :-)
Να 'σαι καλά Δημήτρη!
anthrakoryxos
11-09-2015 @ 17:22
::hug.:: ::smile.:: ::hug.:: Καλοταξιδεμένη να 'σαι πάντα !!
Με την κατακλείδα σου εδώ !!!
Alskling
21-09-2015 @ 02:44

Μην τεμαχίζετε αμέσως
Περιμένετε
Ποτέ δεν τρώγονται ζεστά
τα προϊόντα της απώλειας.

Ομορφο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

.. και η εκδικηση ειναι κρυο πιατο παρεπιπτοντως....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο