| |
Aλλη μια μέρα..
που απ' τα μάτια δραπέτευσε το δάκρυ,
που απ'τα λεπτά μου λείπει η αγάπη..
και πάλι η μοναξιά μ'ανακρίνει.
Μες στον αέρα,
χαμένα λόγια του παραμιλητού μου,
σπασμένα τα όρια του εαυτού μου,
το συγκεκριμένο "εσύ", έχει την ευθύνη.
Πόσο θα 'θελα στο πλαι μου να ζούσες ..
και το ρισκο για μένα να τολμούσες.
Πόσο θα 'θελα να ΄μαι η αιτία του χαμόγελού σου..
και η γλυκιά μέθη του μυαλού σου.
Πόσο θα 'θελα αποκλειστικά να μ'αγαπούσες..
και ισόβια στην φυλακή σου να με κρατούσες.
Κρυφή μου ..συλλεκτική μου αδυναμία.
Άλλη μια νύχτα..
που η αυπνία μου έχει το όνομά σου,
που αγγίζω τρυφερά την σκιά σου ..
και την ύπαρξή σου υμνώ.
Άλλη μια νύχτα,
ψυχοπλακώνομαι, ξεσπάω , ουρλιάζω,
πάλι με τους τοίχους τα βάζω ..
μια φωτογραφία σου κρατώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
