| |
Όταν σ' αγάπησα
ήταν Απρίλης
μήνας έρωτα και λύπης
πλημμυρισμένος από
φαρμακερά λουλούδια
που χύνουν αργά στο αίμα
το δηλητήριο.
Όταν σ' αγάπησα
καθόσουν στριμωγμένος
σε μια θέση λεωφορείου
και με κοιτούσες
θαρρώ με βλέμμα γεμάτο
όπως το πέλαγο
θαρρώ πως μ' αγαπούσες
πως ήξερες τη φλόγα
που έκαιγε μέσα μου
εσύ τη σμίλευσες
με τα ακριβά σου χέρια
εσύ την έπλασες
όπως πλάθει ο χρόνος
τις μεγάλες αγάπες.
Όταν σ' αγάπησα
ήσουν ένα αγκάθι
μπηγμένο στην καρδιά
του κόσμου
διέφερες απ' όλους τους γνώριμους
απ' όλους τους συνηθισμένους
γι' αυτό σε κοίταζα με μάτια
γεμισμένα από φως
το δικό σου φως
που με κύκλωνε
σαν μια βέρα περασμένη
στην ψυχή
σαν κάτι άφθαρτο και εύθραυστο
μαζί
γιατί το ξέρω μ' αγαπούσες
όπως ποτέ ξανά δε θ' αγαπηθώ
όπως ποτέ κανείς δεν θα τολμήσει
να μ' αγαπήσει
περπατούσες δίπλα μου στην ακροθαλασσιά
και μου κρατούσες το χέρι
γι' αυτό , για σένα βάφτηκε ο καμβάς μου
λευκός
σαν την αθωότητα που μας πήραν
τόσο βίαια
γιατί είσαι ο ήλιος
κι εγώ το φεγγάρι
δεν υπάρχει ο ένας
χωρίς τον άλλον
και ζω , ναι συνεχίζω να ζω
γιατί ξέρω ότι κάπου υπάρχεις εσύ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
