| Στο είπα αδελφέ μου...τότε.
Στο καραβάνι των ψυχών που μ' αγωνία ψάχναμε μια όαση να βρούμε.
Τη λύτρωση καρτέραγες στο τέλος των βημάτων σου,
στης μοναξιάς το αβάσταγο μαρτύριο.
Μα ο σταυρός ήταν βαρύς κι ανθρώπινες δυνάμεις μόνο είχες.
Δεν μπόρεσες το τέρμα του ποτέ σου να διαβείς.
Με καρφωμένες ασπίδες σφιχτά στις παρειές σου, του ήλιου τις αχτίδες δεν μπόραγες να δεις...
...και αμαρτίαν ουκ έχω...
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|