| |
Μες την σκιά του τέλους απορώ:
Πως τώρα εγώ στον κόσμο αυτό θα ζω;
Πως θ' αντέξω κάθε μέρα,
δίχως όνειρα να έχω για να δω;
Μες την σκιά του γέλιου και του πόνου,
μέσα σε δρόμους που χάνονται απ' την γη,
σε πόλεις που δεν βρίσκονται στον χάρτη,
εκεί η καρδιά μου τριγυρνάει μοναχή.
Σαν ένα αργίμι που μυρίζεται τον πόνο,
έρχεται η πίκρα στην καρδιά
κι εγώ γυρίζω πάλι μόνος,
μέσα στην μαυρη αλμύρα του νοντιά.
Γιατί;;;
Μια λέξη βγήκε από το στόμα,
μια λέξη μες την πίκρα και αυτή,
ρωτάω πάλι εγώ με δάκρυα στα μάτια,
γιατί σ' εμένανε;;;
Γιατί;;;
Μέσα μου το χάος ήρθε πάλι,
μέσα μου πίκρα αντί χαρά
και στην σκιά του τέλους η ελπίδα:
Μακάρι να 'ταν ψέμα όλα αυτά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
