| |
| | Αφιερωμένο |  | | |
Πόσο πια να σ’ αγαπήσω; Πού να σε αναζητήσω;
Πού να φτάσω, σε πια του κόσμου πέρατα;
Ποιος είναι εκείνος ο ορίζοντας που σ’ έχει κρύψει,
ποια είναι εκείνη η γραμμή πίσω από νερά και χώματα;
Ποια άκρη να περάσω, πες μου, ποια ιστορία να ξαναγράψω,
που εκεί είσαι εσύ, που εκεί θέλω να είμαι κι εγώ;
Υπάρχει ένας τόπος που εμείς οι δυο συναντηθήκαμε,
υπάρχει ένας χρόνος που για εμάς σταμάτησε,
υπάρχει το αγαπημένο σύμπαν μ’ όλες τις συνιστώσες,
κι εμείς, που είμαστε παιδιά του, για αγάπη μιλήσαμε.
Εκείνος που έχει του κόσμου μνήμες,
(κι άδικα βασανίζεται, άδικα υποφέρει για όσα πέρασαν,
άδικα πονά ακόμη,
μάταια συλλογίζεται όσα έχασε, όσα φοβήθηκε, όσα δε γίνονται),
εκείνος που είναι παιδί γεννημένο και πάλεψε μ’ ανάσες,
έτσι μεγάλωσε κι έτσι θέριεψε,
σε ό, τι του δίνει αναπνοή να δίνεται και να πιστεύει.
Πόσο πια να ανασάνω απέναντί σου, πλάι σου, δίχως σου;
Γιατί δεν με γνωρίζεις, πόσα να σου γνωρίσω;
Ποια είναι εκείνη η απορία που δεν σου έλυσα,
δεν ήμουν πάντα εκεί σ’ ό, τι με ρώτησες;
Θέλω να φτιάξω τις εικόνες σου, να κάνω ομορφιές,
να ονειρεύεσαι μέσα στους πίνακές μου.
Θέλω να σου γράψω άσματα, καινούρια,
όχι απ’ αυτά που σιγοτραγουδάς, άλλα, με άλλο νόημα,
θέλω να δεις στο σώμα μου ένα όμορφο είδωλο,
όπως ξεχώρισα κι εγώ κάθε αντανάκλασή σου,
κι αληθινή, και στον καθρέφτη και στις σταγόνες της βροχής.
Εκείνος που αγάπησε τα πάντα, κι είναι γι’ αυτό
η αγκαλιά του πάντα ανοιχτή, ξέρει ακριβώς τι εννοώ,
ξέρει πώς ένα παιδί του κόσμου έχει τα μάτια ολοπερίεργα,
τα χέρια ολοαναμένοντα, τα χείλη ολοπροφέροντα αγάπες
και τα χέρια να σχηματίζουν των φοινίκων το πέταγμα
σε κάθε, μα κάθε ευκαιρία που υπάρχει φωτιά και στάχτη.
"Πέταξε, φοίνικα,
ούτως ή άλλως ξαναγεννήθηκες,
όπως και να 'χει θα ξαναζήσεις!
Έτσι είναι η αγάπη σαν κι εσένα,
κι όπως εσύ δε μοιάζεις με παραμύθι και παραννόηση,
έτσι κι εμείς δεν είμαστε ατυχείς θνητοί κι ανόητοι".
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-09-2015 @ 19:46 | ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Άρωμα_γυναίκας
13-09-2015 @ 22:53 | πες μου, ποια ιστορία να ξαναγράψω
Θέλω να φτιάξω τις εικόνες σου, να κάνω ομορφιές,
να ονειρεύεσαι μέσα στους πίνακές μου
Πολυ ομορφο ολο.. ::angel.:: | | καταΚΟΚΚΙΝΗ
14-09-2015 @ 16:50 | Θέλω να σου γράψω άσματα, καινούρια, !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΝΑΜΑΣΗΜΕΝΑ , ΑΝΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΔΕ Μ'ΑΡΕΣΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΔΗΛΑΔΗ ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ ΚΙ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΣ, Ε, ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΓΡΑΨΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΣΜΑΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
όχι απ’ αυτά που σιγοτραγουδάς, άλλα, με άλλο νόημα,!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΕ ΑΝΤΕ ΑΝΑΝΕΩΣΤΕ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
θέλω να δεις στο σώμα μου ένα όμορφο είδωλο,ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΙΣΩ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΕΙΔΩΛΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!!!!!!!! ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΩΡΩ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ε, ΜΑ .. ΕΙΔΩΛΟ;;;;;;;;
ΚΑΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ;;;;;;;;;;;;;;ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΛΑΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
όπως ξεχώρισα κι εγώ κάθε αντανάκλασή σου,ΟΥΤΕ Η ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ Μ'ΑΡΕΣΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!! ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ ΔΕ Μ 'ΑΡΕΣΕΙ ΕΜΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι αληθινή, και στον καθρέφτη και στις σταγόνες της βροχής.ΕΙΔΕΣ;;;;;;;;;;;;;;; ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΕΤΑΞΕΣ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΛΕΞΗ!!!!!!!!!!!!! ΑΛΗΘΙΝΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ε, ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΠΑΡΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"Πέταξε, φοίνικα,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ούτως ή άλλως ξαναγεννήθηκες,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
όπως και να 'χει θα ξαναζήσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Έτσι είναι η αγάπη σαν κι εσένα,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι όπως εσύ δε μοιάζεις με παραμύθι και παραννόηση,!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΚΡΙΒΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ΟΥΤΕ ΕΙΔΩΛΑ ΟΥΤΕ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΡΑ ΕΙΧΑ ΔΙΚΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΑΤΩΘΗΚΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
έτσι κι εμείς δεν είμαστε ατυχείς θνητοί κι ανόητοι".ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΑΥΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ΠΟΛΥ Μ'ΑΡΕΣΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΕ ΝΑ ΞΕΜΠΛΕΞΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ,
ΔΙΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΙΣ "ΑΤΥΧΙΕΣ" ΚΑΙ ΤΙΣ "ΑΝΟΗΣΙΕΣ" ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΤΥΧΕΙΣ ΑΝΟΗΤΟΙ ΘΝΗΤΟΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | renaoutsika
15-09-2015 @ 17:29 | Σε ευχαριστώ, Αμαρυλλίς. Σε ευχαριστώ Άρωμα Γυναίκας. Είναι πολύ ωραίο να μας αρέσει να γράφουμε και να διαβάζουμε για την αγάπη.
Κατακόκκινη, η ανάλυσή σου είναι όλα τα λεφτά και τα επιχείρηματά σου μέσα στο νόημα. Μου λείπουν συχνά τέτοιες επεξηγήσεις. Να ' σαι καλά. Ο λόγος που παίζω λιγάκι διφορούμενα με τα νοήματα, μέχρι να τα αποσαφηνίσει η όποια κατακλείδα επιλέξω, είναι γιατί όσο πιστεύω στην μία αλήθεια για το κάθε τι, άλλο τόσο αναγνωρίζω τη σχετικότητα της πραγματικότητας και τη δέχομαι και επίσης και εξίσου με την αλήθεια των πραγμάτων. Δεν είναι εύκολο να ζεις με ταυτόχρονη δρομολόγηση των δυο αυτών θεωρήσεων, αλλά σου δίνει και μεγαλύτερη ορατότητα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
