| ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ
Πρωινό, ξυπόλητος! Ανάγκη!
Το ένα ζευγάρι παπούτσια
Πρέπει να αντέξει
Μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου
Ευτυχώς το δέρμα σκλήρυνε
Όπως σκληραίνει και η ψυχή
Στην ανέχεια που επιβάλλει η ζωή
Οικονομία στα αναλώσιμα
Το πετροζούληγμα πονάει
Μα πιο πολύ πονάει η αδικία
Γιατί να μην έχω δύο ζευγάρια; Άντε ένα!
Αλλά να μη σκέπτομαι να το φορέσω
Τι λες πρωί – πρωί ποιητή;
Υπάρχουν ξυπόλητοι; Πώς σου ήρθε;
Λες να είναι γέννημα της φαντασίας;
Μήπως έφαγα πολύ χθες το βράδυ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 11/05/2009
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|