| |
Πώς έπεσε έτσι ο πήχης της ζωής,
με τα όνειρα νεκρά και καρφωμένα,
ευγένεια και αίμα χάνει η ψυχή μου,
και τα κοίτα να χάνονται στο ρέμα.
Καθώς πεθαίνε το όνειρο
έλεγε στην καρδιά μου...
θρηνώ για την αγάπη σου,
που λέει θα ρθει κοντά μου...
Μα ήξερε η ψυχή πως τρέφει,
την αγάπη από μωρό παιδί,
στο στήθος των ονείρων τραγουδώντας,
αυτά θα προστατεύεις σα σπαθί.
Πως είναι όταν χάνεις τον εαυτό σου
και ακούς μια τρομερή φωνή,
που λέει όλα σύντομα θα τα ξεχάσεις,
για άλλος θα σαι πια εσύ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
