| |
ΣΑΝ ΠΙΝΑΚΑΣ
Κοιτάζω απ΄το παράθυρο,
Του ήλιου την ανατολή,
Αργά αργά ξεθάρρεψε,
Κι ΄ανασηκώθηκε απ΄την γη,
Ξέφυγε απ΄τον ορίζοντα,
Κι΄άρχισε ν΄ανεβαίνει,
Σε μιά πορεία αέναη,
Η νύχτα πιά πεθαίνει,
Άπλωσα το λευκό χαρτί,
Κι΄έπιασα το πινέλο,
Ν΄αποτυπώσω την στιγμή,
Αυτή την ώρα, θέλω,
Τα χρώματα πήραν ζωή,
Δόσαν στον ήλιο σχήμα,
Κόκκινο της ανατολής,
Θεέ μου...ειν ένα ποιήμα!!!
Που έφτιαξες και έδοσες,
Σε μας...τόση μαγεία,
Σαν πίνακας ζωγραφικής,
Πούχει μεγάλη αξία.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
