| |
Πηρα τους δρόμους και έφυγα κάπου να ηρεμισω
Πηρα τους δρόμους και ειπα δεν παω ποτε πίσω
Ηθελα να βρω την τύχη μου αυτη που ειχα χάσει
Και άφησα το κορμι μου σε μια γωνία να ξαποστάσει
Εκει που καθόμουν και έγραφα ξάφνου μια σκέψη
Πέρασε απ το μυαλο μονάχα μια λέξη
Ταξίδι ηταν η λέξη αυτη και αγκάλιασε το μυαλο μου
Η μονη λυση για να φυγει το καθε εμπόδιο μου
Θελω να φύγω μακρυα να ηρεμισω λιγο
Να ανοίξω παλι τα φτερά και να ξεφύγω
Να δω αλλα μέρη φωτεινά όμορφα και ωραια
Μα πάνω απ ολα να χω μαζι εσενα για παρεα
Εσενα που μου έμαθες πως ζουν κάποιοι άνθρωποι
Με λιγα φραγγα στην τσέπη μα αυξημένοι οι τοκοι
Αυτοί που έχουν λιγα λεφτα περνούν μερες ευτυχισμένες
Κι εμεις που έχουμε πολλα ζούμε δύσκολες μερες
Γιαυτο αγαπη μου άφησε τα παντα και ελα παμε
Κάπου να ειμαστε μονο εμεις να πάψουμε να πονάμε
Και οταν θα γυρίσουμε σε αυτο το ίδιο μπουρδελο
Τις αναμνήσεις μας να έχουμε και τα δικά μας θελω!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
