| |
Πόσος πόνος και λύπη σε λόγια,
που είπες αργά χωρίς δάκρυα,
πόσο αξιοπρεπή σιωπή,
στα τελευταία βάναυσα χάδια.
Δεν έχω λόγια να πώ,
πως ένιωθα τη ματιά σου,
χαλίκια απλωμένα στο δρόμο,
με τη ψυχή μου αλειμμένη απάνω.
Πως είναι ο θάνατος της καρδιάς,
στο αργό το φιλί του αντίο,
μια δύναμη θα μας φέρει κοντά,
που αψηφά τη λογική και το κρύο.
Θα σε βρω στη κρύα σου χώρα,
τυχαία καθώς πίνεις τσάι,
την κούπα μου δίπλα θα βάλω,
και στον ατμό στο φιλί θα ζεστάνεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
