| Απ 'το πεζούλι σου βουνά
της Κορησού που πότισες με την καρδιά
του αδερφού σου οι φλέβες που κυμάτισαν
απ'το καντήλι του το ΄λάδι
από τη νάρκη που του άφησε σημάδι
Απ'το παράθυρό σου η φυλακή
της άγριας σιωπής απόηχος ο πόνος
του άντρα σου του αντάρτη η ψυχή
το κρίμα που χει αιώνιο
ο καταδότης του ο δολοφόνος
Πιο κάτω ο δρόμος προς την Καστοριά
που ετοιμόγεννη περπατησες
για να του πας ρούχα και γάλα
μαρτύρων μαρτυρία μηνυτήρια
η της ζωής σου αναφορά
και του θανάτου σου ο ρόγχος
η υπόκλιση που σου χρωστά η Ελλάδα
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|