| Μια γουλιά από τα πέρατα ζητούσα.
Να σ' αντικρύσω μια φορά μαυρομαλούσα.
Τα αδύνατα να λησμονίσω μια στιγμή.
Να σ'αγαπήσω στου ονείρου την αυλή.
Με μυρωδιά απ' ανατολή.
Μα δεν μου φτάνει να γνωρίσω όλη τη γη.
Μικρές οι θάλασσες στα μάτια σου μπροστά.
Και το γαλάζιο του ουρανού μας δεν αρκεί.
Να ξεπεράσει τη δική σου ομορφιά.
Αστροφεγγιά κι ασετυλίνη στα μαλλιά σου.
Σαν τον παράδεισο κρυφή η γειτονιά σου.
Πολύτιμη απ' των αγγέλων τη φυλή.
Να σεργιανίσω στο μυαλό σου μια στιγμή.
Κι ας έχω σβήσει ως το πρωί.
Γ. Σ. Αλεξάνδρου
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|