Αναπάντεχος
01-10-2015 @ 18:29 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
01-10-2015 @ 19:46 | ::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | |
aridaios
01-10-2015 @ 19:49 | βλέπω μάνες και παιδιά
δίπλα στην ακροθαλασσιά
γυμνά που ξεψυχάνε ::cry.::
Μιμικα ΕΥΓΕ ΣΟΥ
Ο κοινωνικος στοχος του ποιηματος σου είναι σαφης: ν' απεικονισει με τα πιο σκληρα χρωματα τη δυστυχια των αποκληρων της ζωης. ::yes.:: | |
Κώστας 1959
01-10-2015 @ 20:34 | Καλησπέρα Μιμή.
Συγκλονιστικό !!!
Αποτυπώνει ακριβώς τη δυστυχία που βιώνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
...Σε ποια πέτρα, σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ΄ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά ....
(Απ. Καλδάρα- Πυυθαγόρα)
https://www.youtube.com/watch?v=XE74qnKTRB8 | |
smaragdenia
01-10-2015 @ 21:09 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΙΜΗ
ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ.....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Ιχνηλάτης
01-10-2015 @ 21:19 | πολύ ωραίο!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
φραγκοσυριανος
01-10-2015 @ 21:38 |
Πληγωμένα ειν’ αγρίμια
με τρόμο στη ματιά τους
αφήνουν πίσω το βιός τους
κάποια χρόνια τους συντρίμμια
και μαζί και τα όνειρα τους
Τρέχουν μακριά να φύγουν
γιατί άλλο δεν βαστάζουν
πόλεμοι , μιζεριά πείνα
και χαμένα ιδανικά
που τα μέσα τους σπαράζουν
::up.:: ::up.:: ::kiss.:: | |
**Ηώς**
01-10-2015 @ 22:18 | ::rock.:: ::hug.:: πληγωμένα αγρίμια....καλό μήνα ονειράκι μου! | |
Celestia
02-10-2015 @ 02:46 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
giatressa
02-10-2015 @ 09:00 | ::hug.:: ::hug.:: ::up.:: | |
 |
