| Φυσά ο άνεμος,
αδέσμευτος από περιθώρια,
πάνω από το μετέωρο,
μια ζωή,
βήμα της χαρτογράφησης.
Χαϊδεύει το παγωμένο πανί
και τη ψύχρα του μαρμάρου,
τ' αγκαλιασμένα,
πια,
με την ριγμένη άγκυρα της κενότητας.
Κρίμα...
Απόψε,
στους ακρωτηριασμένους προορισμούς
θα ματώσουν και πάλι
οι ορίζοντες που δεν "υπέθαλψαν" φιλί.
Μόνο που αυτή τη φορά
θα βάλουν πάνω στη γεύση
μια μοιραία αμπούλα νύχτας.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|