Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 του ναυτικού φιλία
 
[align=center]
Βάρεσα ανάποδα, σφύριξα τρεις με την μπουρού και βρίζω τον βαρκάρη
Μάινα το sprig, καλούμα κάβο , δε φτάνει ρε, που ο διάβολος να πάρει ,
λάσκα κουτούκι , τι να πω, κράτει η μηχανή, αγάντα την άγκυρα η πλώρη,
Νεύρα πολλά, μην μου μιλάς, μέση τιμόνι, βάλε τον κρίκο και προχώρει.
Κοιτάς δεξιά κοιτάς μπροστά και όλο ρωτάς στα πόσα το μέτρα ακόμη
λύσε τους μπότσους στα σχοινιά, ρίξε την σκάλα στη στεριά, ηρέμησα συγνώμη .

Τώρα δεν μου χρειάζεται πια συγνώμη να ζητήσω
καπετανάτο στην στεριά δεν μου βολή να κτίσω.
Κόντρα στο πλοίο της ζωής δεν κάνω εγώ κουμάντο
άλλοι προστάζουν και ότι βγει αγάντα τέλος πάν το.

Βρήκα ένα φίλο μου εχθές και κάτσαμε αντίκρυ
ήπιαμε δύό και σέρναμε νέας ζωής το δίχτυ .
Κάτσε ρε φίλε να σου πω και εγώ τα βάσανά μου
σαράντα χρόνια Ναυτικός τι κρύβω στην καρδιά μου.

Τα πάντα σύρε ξ έσυρε τα λέγαμε ομάδι
μα βάλε δύό να γίνουμε σούρες αυτό το βράδυ
Φίλε σου Λέω σ' αγαπώ και εσύ το ίδιο μου πες
μα τώρα ξαναγέμισε αυτές τις άδεις κούπες.

Τέλος δε έχει η θάλασσα μα τα βουνά ψιλά 'ναι
δηλώνω ότι η φιλία μας παντοτινή θα να ναι.

καλημερούδια σας




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καραμελος
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
07-10-2015 @ 08:16
Καλημέρα Γιάννη πολύ όμορφο !!!!! ::theos.:: ::love.::
ΒΥΡΩΝ
07-10-2015 @ 08:36
Τώρα δεν μου χρειάζεται πια συγνώμη να ζητήσω
καπετανάτο στην στεριά δεν μου βολή να κτίσω.
Κόντρα στο πλοίο της ζωής δεν κάνω εγώ κουμάντο
άλλοι προστάζουν και ότι βγει αγάντα τέλος πάν το.

Ωραιο.......

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
07-10-2015 @ 10:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
ταπεινος ναρκισσος
07-10-2015 @ 12:24
Πανέμορφον για τα περήφανα ιδιοσυγκρασίας στοιχεία που
ενσαρκώνουν μια ειρηνόφιλη ποίηση, για τις σχέσεις ενός
ναυτικού με τις φορτούνες της θάλασσας, και την συγκλονιστική
γή της στεριάς! ! ! Καλημέρα σου Γιάννη! ! !
smaragdenia
07-10-2015 @ 13:48
ΤΥΧΕΡΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΒΡΗΚΕ ΚΑΛΟ ΦΙΛΟ
ΕΙΝΑΙ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ......... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
07-10-2015 @ 14:17
ήπιαμε δύό και σέρναμε νέας ζωής το δίχτυ ......έτσι! ::rock.:: ::love.::
Μαυρομαντηλού
07-10-2015 @ 16:48
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-10-2015 @ 20:46
ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ::love.:: ::love.:: ::love.::
john_karaha
08-10-2015 @ 22:03
ΟΙ τροποι συναψης της φιλιας τα δικαιωματα και οι υποχρεωσεις των φίλων
ρυθμιζονταν απο τα εθιμα και συχνα τοποθετουνταν πανω απο τη φυσικη συγγε-
νεια πχ η φιλια πολεμιστων οπως του Αχιλλεα και του πατροκλου στον ομηρο.
argyrisk
08-10-2015 @ 23:46
Τα βάσανα της θάλασσας,κι αν θέλω να ξεχάσω,
η μνήμη μου με τιμωρεί,για να μη τα ξεχάσω.
Με δυό ρακές και άλλες δυό,'ολα ξανά θυμάμαι
και τις φουρτούνες της ζωής,ποτέ δεν της ξεχνάμε.
Της θάλασσας οι καυμοί,δεν σβύνουν με το κύμα,
ακάλεστοι και στη στεριά,φθάνουνε κι είναι κρίμα.
Το πούσι στον Ειρηνικό, στο Μαγγελάνο τρόμος,
Κυκλώνας στον Ατλαντικό και άγνωστος ο δρόμος.
Σαν σμίξουνε δυό Ναυτικοί,έχουν πολλά να πούνε
κι οι στεριανοί,αλλού κοιτούν,μα όλοι κρυφακούνε.
Γουλιά - γουλιά τον καυμό πίνουμε στο ποτήρι,
φίλε και ταξιδεύουμε,γέροι, με τρεχαντήρι.
Κερνάς εσύ, κερνώ κι εγώ,τραβούμε ίδια ρότα
Φίλε μου Γιάννη τα στερνά,τιμούν πάντα τα πρώτα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο