| |
| | Το ζεστό κρύο του καλοκαιρινού χιονιά |  | | | Σαν το αστέρι προσπαθώ να δόσω αγάπη παντού, μα είναι τόσο λίγη για να καλύψει μέχρι και τα δικά μου συναισθήματα. Ο πόνος και η λύπη σε εμένα δεν χωράνε άλλο. Και όλο αυτό, γιατί ώρες-ώρες αισθάνομαι τόσο μόνος. Ευχαριστώ για την ιδέα Ζωή. | | |
Καλοκαίρι...
...Το μόνο φως του ουρανού είναι ένα αστέρι.
Ένα αστέρι, που καλύπτεται κάθε φορά από
απ' το ανθρώπινο μίσος, ένα αστέρι, που
προσπαθεί ν' απλώσει το δικό του φως
αγάπης στον πλανήτη.
Καλοκαίρι...
...Και τα σύννεφα απλώνουνε το
χέρι,σύννεφα αλλιώτικα από άλλα,
σύννεφα,από τη γυάλια του
ανθρωπίνου πόνου,από τις σκοτινές
φυλακές της λύπης μας μόνο.
Καλοκαίρι...
...Ήταν όταν το κρύο απλώθηκε. Ένα
ζεστό κρύο όπου στα όνειρα δόθηκε,
καθώς τα σύννεφα κάλυπταν σιγά-σιγά
τον ουρανό.
Καλοκαίρι...
...Κι εγώ κοίταζα ψηλά, καθώς το
σώμα μου είχε παραδοθεί στο ζεστό
κρύο του περιβάλλοντος. Μέχρι που
ξαφνικά βλέπω κάτι να πέφτει από τα
ψηλά στα χαμηλά.
Καλοκαίρι...
...Μπροστά στα μάτια του το γκρίζο
του ουρανού, όταν αυτό που είδα μ'
έφτασε. Μία νιφάδα χιόνι έπεσε. Μία
νιφάδα, που στα χέρια μου δεν έλιωσε.
Ήταν σκληρή για να πεθάνει.
Καλοκαίρι...
...Ήταν όταν έγινε η αρχή. Η πρώτη
ζεστή νιφάδα καλοκαιρνού χιονιού
σηματοδοτούσε την έναρξη. Όλα καλά.
Μέχρι που η χιονόπτωση ξεκίνησε.
Καλοκαίρι...
...Το άσπρο τοπίο μας ζέστενε πολύ.
Το ζεστό χιόνι βγαλμένο από τις
ψυχές των ανθρώπως μας κάλυψε. Όλο
το μίσος, ο πόνος και η λύπη ήταν
πολλά ώστε να μην χωρούν πλέον άλλα
μέσα μας.
Καλοκαίρι...
...Το χίονι έλιωσε. Έλιωσε μα θα
ξαναγυρίσει. Να!! Σύννεφα έρχονται
απο εκεί και το αστέρι μόνο του
παλεύει. Παλεύει να επαναφέρει την
αγάπη που έχει χαθεί, μα είναι μόνο
του. Το χιόνι έπεσε και πάλι,
καλοκαίρι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | 1/11/2006 | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
