Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιnfinito
 
Έπεφτε η νύχτα·
μαζί της σαν το χαλάζι και οι ευχές
Όλοι έγραφαν στο αιώνιο κορμί
Ήθελα κι εγώ να γράψω,
μα μ'ενοχλούσαν τα φώτα,ο χορός των ψυχών,
κι εκείνο το αναθεματισμένο καρότσι
με τους τροχούς της μοιραίας ζωής
Ο χορός έδινε σπασμωδικές περιδινήσεις
μα ήρθε ο κανόνας
και σταμάτησε την συνουσία της μουσικής
Όμως κάτι έγινε κι η αρμονία επανήλθε με νυχτερινούς βόμβους
και τροπικές ανησυχίες
Ύστερα,όλα είχαν τελειώσει και το κουνέλι ξαναχώθηκε στη μαύρη γη

Γιατί ο κλόουν,στο τέλος της παράστασης,πρέπει να παίζει σωστά το ρόλο του;

Ίσως μια θλίψη τον υψώνει...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Mondiali Antirazzisti
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν βραδιάζει οι ψυχές αγριεύουν,ψάχνοντας κάποιο προορισμό...φ.
 
eythis
11-10-2015 @ 07:27

Έπεφτε η νύχτα·μαζί της σαν το χαλάζι και οι ευχές.Όλοι έγραφαν στο αιώνιο κορμί.Ήθελα κι εγώ να γράψω,μα μ'ενοχλούσαν τα φώτα,ο χορός των ψυχών,κι εκείνο το αναθεματισμένο καρότσι με τους τροχούς της μοιραίας ζωής.

Ίσως μια θλίψη τον υψώνει...

Υπέροχο όλο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΒΑΛΣΑΜΟ
11-10-2015 @ 11:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος
11-10-2015 @ 21:08
Γιατί ο κλόουν,στο τέλος της παράστασης,πρέπει να παίζει σωστά το ρόλο του;
Ίσως μια θλίψη τον υψώνει... ::smile.:: ............. !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο