Γιάννης Ποταμιάνος
12-10-2015 @ 00:38 | http://toxefwto.blogspot.gr/2015/08/blog-post_30.html
| |
ΛΥΔΙΑ_Θ
12-10-2015 @ 01:23 | Αριστούργημα όπως όλα σου Γιάννη !!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Καλή βδομάδα ::theos.:: | |
Celestia
12-10-2015 @ 02:13 | Τελειο!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola
12-10-2015 @ 09:11 | Ευγε !!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
rania.foka@yahoo.co.uk
12-10-2015 @ 09:17 | καλημέρα!υπέροχο!!!!!!!!!! ::theos.:: | |
pennastregata
12-10-2015 @ 09:39 | Τα σέβη και την καλημέρα μου. | |
smaragdenia
12-10-2015 @ 10:03 | Ένα κορίτσι στο παράθυρο
------------------ σε σπίτι παλιό που τρίζει,
---------------------------------------------- αναστενάζει
ποτίζει τον σγουρό βασιλικό
κι ονειρεύεται τους καβαλάρηδες που θα ‘ρθουν
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
12-10-2015 @ 12:56 | να χάνει ο θάνατος το δρόμο του
------- καθώς αλώνει η ζωή την ερημιά της ύλης
έτσι που να ξαναβρίσκει ο κύκλος την αρχή του....εξαιρετική δημιουργία Γιάννη!
την καλημέρα μου, χαθήκαμε!!!! | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-10-2015 @ 15:06 | ΓΙΑΝΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
φραγκοσυριανος
12-10-2015 @ 21:58 | Στην ερημιά του κάμπου
το κάρο που ‘ρχεται από μακριά
---------- μας φέρνει κουρασμένους ταξιδιώτες
Ένα κορίτσι στ’ απέναντι παράθυρο
------------------------------------------ αναστενάζει
ποτίζει το βασιλικό της μοναξιά
------------- κι αυτός φουντώνει σγουρομάλλης
έτσι που μοσχοβολάει η γειτονιά καημό
Αυτά τα σπίτια με τα κόκκινα κεραμίδια
----------------------------------------- στον ανήφορο
αγκομαχούν κουβαλώντας χρόνια δίσεκτα
Με ανοιχτή την πόρτα τους όλο στοργή πάντα
-------------------------------------- μας προσμένουν
κι ας διαδίδει ο άνεμος πως είναι ακατάδεκτα
Τα μεγάλα σπίτια τα’ παλιά
------------ που πάντα περιμένουν καβαλάρηδες
--------------- και μέσα τους τα τρώει το σαράκι
Όμως στη σκεπή τους κουρνιάζουν
πουλιά και φίδια ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
πανσελινος
12-10-2015 @ 22:17 | Σπίτια παλιά με πουλιά και φίδια
--------------------------------------- στις σκεπές τους
με μια κόρη κι ένα σγουρό βασιλικό
----------------------------------- στο παραθύρι τους
κουβαλούν μες τα χρόνια,
----------------------------- αγάπη για ζωή και έρωτα
--------- έτσι για να χάνει ο θάνατος το δρόμο του
στο φεγγαρόφωτο όπου αλυχτάνε τα σκυλιά
------------------------------ και οι σκιές μακραίνουν ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ο αέναος κύκλος της ζωής... Πέρα από τις σκιές, διαφαίνεται μια λάμψη αισιοδοξίας ! | |
adespotoi
20-10-2015 @ 14:26 | με πλημμύρισε χαρά το ποίημα σου αγαπητέ κύριε Γιάννη. ::smile.:: | |
 |
