| |
Λούζω τη μέρα με όνειρα.
Γλύκα και ευωδιά να γίνει η αρμύρα του καιρού.
Στου νού το καταφύγιο σχέδια καταστρώνοντας.
Κείνα που χαχανητά απ' τον θεό τους θα ακούσω.
Μα 'χω κρυφά εναλλακτικό.
Να χαχανίσω με το δικό του το αποτυχημένο.
Κλέβω ληστές, φονεύω τους φονιάδες,
Μα συλλογιέμαι τους ερωτευμένους.
Την όψη την στυγνή της φύσης αγαπώ.
Την επιτηδιότητα, τα ανθρώπινα προσχήματα μισώ.
Τι γλύκα μελένια, τι πειρασμός απροσπέραστος,
Του απαγορευμένου η γεύση..
Παράνομος στην ανομία.
Σε απάτριδα στρατεύματα λιποταξία.
Περιθωριακός στις αφηρημένες κοινωνίες.
Της παράνοιας η όψη, μα η συνείδηση η κρυφή
Που σιγοτρέμει και φουντώνει ολοένα.
Φωτιά..πυρκαγιά..
Μη μείνει σε ησυχία ο κόσμος.
Εμπρός τελάλη φώναξε:
Ξεκίνησε η κατεδάφιση του μαζανθρώπου!!
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
