| |
| | ~* Μη με ρωτάς *~ |  | | | Ακούμπησα στα μισάνοιχτα πόδια σου, στις μυστικές σου πύλες, της προσδοκίας κι απροσδόκητες κραυγές, με καυτούς ψίθυρους έβγαλες, μιας ξεθεωμένης εξουσίας | | |
[align=left][B][I]
. . *~* Μη με ρωτάς *~*
Άγνωστη δύναμη, μου δίνει τον έλεγχο
την λάμψη του άγριου πόθου
στη νύχτα σου να βάλω
και να σαλέψω μέσα σου
τον Ίμερο θεό μου!
"Μη με ρωτάς" τ' είναι σκοτάδι,
είναι το φως χωρίς εσένα
σβησμένος ήλιος σε κρύο βράδυ
βουή θερμότητας, μα τρέμει η πένα.
Ψυχρές αχτίδες, δεν θεραπεύουν
και κρύα λόγια, δεν έχουν σκοπό
απλούστατη πρόθεση, θέλησης βλέμμα
ούτε γιατροσόφια, δε γιατρεύουν λυγμό ...
Ακούμπησα στα μισάνοιχτα πόδια σου
στις μυστικές σου πύλες, της προσδοκίας
κι απροσδόκητες κραυγές
με καυτούς ψίθυρους έβγαλες
μιας ξεθεωμένης εξουσίας!
Κι άρχισαν γυμνόστηθες σκιές
να χορεύουν σε σκοτεινό δωμάτιο
φανερώνοντας ερεθισμένα νοήματα,
μια αχαλίνωτης δίψας.
Ώσπου στου κόρφου σου
τον ιδρωμένο ουράνιο αποκοιμήθηκα
σαν παραδομένος εξουσιαστής, μα τρισευτυχισμένος.
. . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-10-2015 @ 16:03 | Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΘΕΛΕΙ ΕΡΩΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ
ΜΙΑ ΣΦΙΧΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ ΑΠ` ΤΗ ΜΕΣΗ
ΝΑ ΤΡΕΜΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ, ΣΑΝ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΟ ΚΥΜΑ
ΣΤΑ ΜΕΛΕΝΙΑ ΦΙΛΙΑ ΝΑ ΟΡΓΙΑΖΕΙ ΚΙ Η ΡΙΜΑ
ΝΙΚΟΛΑ ΜΟΥ, ΑΠ` ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΞΕΚΙΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣΚΙ` ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ`ΘΕΛΕΣ,ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ. ΜΑ ΣΤΕΚΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΑ ΤΡΕΝΑ, ΣΤΑ ΗΣΥΧΑ Σ` ΑΦΗΣΑΝΕ, ΦΥΓΑΝΕ......ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Stoforos
19-10-2015 @ 16:10 | Τα τρένα πάνε κι έρχονται
στις ράγες της καρδιάς μου
στο πάθος των διαδρομών
φλογίζονται στον πόθο
που φθάνουν μέχρι τον σταθμό
να δουν τα δυο σου μάτια
το δέμα απ' τα φιλάκια σου
που μου στειλες μ' αγάπη
και τα γλυκά λογάκια σου
της άνοιξης εικόνα ! !
Αγαπημένη μου Γεωργία ! ! ! ::love.:: ::kiss.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
