Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συνείδηση ουτε δράμι
 Την αληθεια μου στίχο φιλαράκια
 
Τα μεσημέρια με κυβερνάει μια θλίψη
Γιατί λέω ψέματα
Εγώ που δεν έλεγα ποτέ ψέματα
Αναγκάζομαι
Όταν με ρωτανε συγγενείς και φίλοι
Τι φαγητό μαγείρευω
Λεω... Φακές,φασόλια,σπανακοριζο,αρακά,πατάτες φούρνου
Ντρέπομαι που μαγείρευω μοσχάρι,κιμά,κοτόπουλο,ψάρι
Ντρέπομαι που έχω κρέας να φάω
Ντρέπομαι που τα τρία αγγελουδια του Χρήστου μου
Τρώνε μαυροσιταρο
Ποιος θα μου το λεγε πως θα ερχόταν μέρα που θα έλεγα ψέματα
Για να μη ζηλέψουν το φαγητό
Γιατί εγώ θυμάμαι πως είναι να ζηλευεις φαγητό
Ανεξίτηλα από παιδί τη μυρωδιά
Δεν μπορώ δεν μπορώ να ταισω όλους κρέας,δεν έχω
Όσο και να το μοιράσω
Δεν φτάνει
Ντρέπομαι εγώ
Άλλοι έπρεπε να ντρέπονται
Αλλά για να ντραπεις πρέπει να χεις συνείδηση
Συνείδηση,ούτε δράμι


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-10-2015 @ 00:53
Ντρέπεσαι που τρως ψαράκι,
μη σε πάρουνε χαμπάρι;
Τι να πούνε όσοι τρώνε
αστακούδια και χαβιάρι!
::hug.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-10-2015 @ 01:02
::yes.:: ::yes.:: ::love.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-10-2015 @ 01:48
ΜΠΟΡΩ...ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ
ΜΑ ΕΜΕΝΑ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΤΙ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΙ` Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΕΔΩ ΠΕΙΝΟΥΝ, ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΑ ::love.::
elena351
20-10-2015 @ 02:46
::up.:: ::rock.:: ::love.::
ferrer
20-10-2015 @ 07:06
::yes.::
Constandin
20-10-2015 @ 07:29
Δεν μπορώ δεν μπορώ να ταισω όλους κρέας,δεν έχω
Όσο και να το μοιράσω
Δεν φτάνει
Ντρέπομαι εγώ
Άλλοι έπρεπε να ντρέπονται
Αλλά για να ντραπεις πρέπει να χεις συνείδηση
Συνείδηση,ούτε δράμι ::up.::

τσίπα-τσίπα έχουμε εμείς το κρέας

kalo *** ::up.::
ΒΥΡΩΝ
20-10-2015 @ 07:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
20-10-2015 @ 08:52
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
frikadela
20-10-2015 @ 11:30
Το μαυροσίταρο τι είναι;;
Κώστας 1959
20-10-2015 @ 12:53
Γεια σου Γεωργία.
Υπέροχο !!! Σε τιμά το θέμα που θίγεις !!!
Η ευαίσθητη ψυχούλα σου πληγώνεται από τέτοια καθημερινά φαινόμενα κι αυτό καθρεφτίζεται εναργώς στα ποιήματά σου ...
::hug.:: ::theos.:: ::kiss.::

Νικηφόρος Ουρανός 38
20-10-2015 @ 13:09
Πανέμορφη απόδοση,
των αισθημάτων και συναισθημάτων
που νιώθεις καθημερινά!
Καλό μεσημέρι, Γιωργία!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-10-2015 @ 14:48
Όσο υπάρχουν άνθρωποι
υπάρχει και συμπόνια,
για τούτο μόδα έγιναν
τα τρύπια παντελόνια
::hug.::
Elen Louka
20-10-2015 @ 23:22
πικρη πραγματικοτητα ::vlax.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο