| |
[color=black][font=monotype corsiva]
Ανώμαλο το έδαφος και συ, στη σκέψη σου χαμένος.
Σε μονοπάτι δύσβατο μετράς τις αμαρτίες σου.
Πιοτό κερνάς σε πρόσωπα υγρά, στις μύριες ιστορίες σου.
Για κάποιο λόγο μυστικό, από αγάπη στερημένος.
Πυροτεχνήματα κάποιοι πετούν στον ουρανό.
Στήνουν πολύχρωμο, πελώριο πανό.
Μ’ ευχές και προσμονή για το καινούριο που ζυγώνει.
Στο πλήθος, μόνος, ακούς για μια γιορτή που σας ενώνει.
Περίεργη αντίθεση στου κόσμου τη μιζέρια,
το πρόσωπο της Άνοιξης και χείλια – καλοκαίρια.
Ένα φιλί σου έκλεψε. Δε θέλεις να ζητήσεις…
Σεργιάνι βγήκανε απόψε οι κρυφές σου παρορμήσεις.
[/color][/font]
[color=blue][font=Georgia]
Το προφίλ αφιερώνεται στη μνήμη του Νίκου Καλύβα,
ο οποίος έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή στις 2-3-2004.
Το παρόν ποίημά του είναι δημοσιευμένο στο βιβλίο,
που εξέδωσε η οικογένεια του, στην Αλεξανδρούπολη το 2005:
ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΥΒΑΣ
"Μισοσβησμένα Υστερόγραφα: 1996-2003"
εκδόσεις ΓΡΑΦΙΣ
εικονογράφηση: Αγγελική Ξανθοπούλου
πρόλογος: Στράτος Βραχιώλιας
ISBN 960-88573-0-9
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
