| Μες στου χαμού το πηγαιμό στων σκέψεων την οδύνη, οι εφιάλτες ξύπνησαν και ρίζωσαν μες στου μυαλού τη σκοτοδίνη. Σκέψεις πολλές, σκέψεις τρελές ξεχύθηκαν μονομιάς διεκδικώντας θέση εξέχουσα στο αύριο, τον παραμορφωτικό καθρέφτη του χτες και τον
παθιασμένο οιωνό του σήμερα. Πυρακτώθηκαν σαν το σίδερο, πόνεσαν μα ξεθώριασαν μες την παραζάλη του τίποτε γιατί πάντα ένα τίποτε φωλιάζει στο για πάντα
οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στην ίδια εξίσωση με τους ίδιους αγνώστους που ποτέ δεν επιλύεται μα με τον καιρό θυμίζει λημέρι γνώριμο που ακόμη και αν
δεν εξερευνήθηκε προσιδιάζει με καταστάσεις αλλοτινές σκοτεινές ή φωτεινές ανάλογες της τελικής έκβασης.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|