**Ηώς**
09-11-2015 @ 14:24 | ::theos.:: ::theos.:: ::love.::
νευρώνες...
δε με σκοτώνει η θλίψη μου άλλο πια...
μέσα απ'αυτήν έμαθα να υπάρχω με δύναμη...
μέσα από σένα ζωή έμαθα
τους νευρώνες σου
οι μέρες και οι άνθρωποι
με κατα-θλίβουνε βασανιστικά
γιατί τους αέρηδες πάντα κυνηγάνε
να προκάνουν...
φ.κ 23_10_2011 | |
pennastregata
09-11-2015 @ 14:47 | ::rock.:: ::rock.:: ::hug.:: | |
errikos_rwot
09-11-2015 @ 15:33 | Υπέροχο!
::smile.:: | |
Αναπάντεχος
09-11-2015 @ 18:07 | Φοβάμαι πως έχει δίκιο Καλησπέρα | |
Νικηφόρος Ουρανός 38
09-11-2015 @ 18:07 | Τα θερμά μου συγχαρητήρια!
Η ανάρτηση στην ιστοσελίδα, αυτού
του υπέροχου πονήματος, σε ελεύθερο στίχου,
του Μανόλη Αναγνωστάκη, αποτελεί και ένα
τρισάγιο στη μνήμη του.
Ο Θεσσαλονικιός Μανόλης Αναγνωστάκης,
εκτός από έξοχος ποιητής και γιατρός,
ήταν και ένας αγωνιστής της δημοκρατίας,
από τα εφηβικά του χρόνια!
Καλό βράδυ, Ολύμπιε! | |
Κώστας 1959
09-11-2015 @ 19:37 | Καλησπέρα .
Καλή βδομάδα.
Εξαιρετικό !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::
...Μιλώ για τα τελευταία σαλπίσματα των νικημένων στρατιωτών
Για τα τελευταία κουρέλια από τα γιορτινά μας φορέματα
Για τα παιδιά μας που πουλάν τσιγάρα στους διαβάτες
Μιλώ για τα λουλούδια που μαραθήκανε στους τάφους και τα σαπίζει η βροχή
Για τα σπίτια που χάσκουνε δίχως παράθυρα σαν κρανία ξεδοντιασμένα
Για τα κορίτσια που ζητιανεύουνε δείχνοντας στα στήθια τις πληγές τους
Μιλώ για τις ξυπόλητες μάνες που σέρνονται στα χαλάσματα
Για τις φλεγόμενες πόλεις τα σωριασμένα κουφάρια στους δρόμους
Τους μαστροπούς ποιητές που τρέμουνε τις νύχτες στα κατώφλια
Μιλώ για τις ατέλειωτες νύχτες όταν το φως λιγοστεύει τα ξημερώματα
Για τα φορτωμένα καμιόνια και τους βηματισμούς στις υγρές πλάκες
Για τα προαύλια των φυλακών και για το δάκρυ των μελλοθανάτων...
(Μίκη Θεοδωράκη- Μανώλη Αναγνωστάκη)
https://www.youtube.com/watch?v=y1XzTi7iUGg | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-11-2015 @ 20:47 | ΜΕ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΚΑΙ ΚΩΣΤΗ, ΜΠΡΑΒΟ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΒΥΡΩΝ
09-11-2015 @ 21:48 | Πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή...! !
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Άρωμα_γυναίκας
09-11-2015 @ 22:11 | φοβαμαι... Μια λεξη που χαρακτηρίζει τη γενιά μας που τα έχει ολα μα δεν ακούστηκε ποτέ απ'τους προγόνους μας που το μόνο τους όπλο ηταν η μπέσα της ψυχής τους.
Φοβομαστε οι νεοέλληνες.. γιατί μια ζωή ήμασταν με το λίθο ανα χείρας έτοιμοι να λιθοβολήσουμε τον ''αμαρτωλό'' γειτονα.. Τωρα μας λιθοβολούν ομαδικώς και ησυχάσαμε. | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-11-2015 @ 23:20 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
eythis
15-11-2015 @ 15:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
15-11-2015 @ 18:08 | Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ساراكينوس قراصنة
16-11-2015 @ 23:15 | https://www.youtube.com/watch?v=98rdA_3N0T0
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
Κων/νος Ντζ
28-04-2016 @ 22:08 | ::rock.:: ::up.:: ::yes.:: | |
 |
