Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131932 Τραγούδια, 269732 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μονοι
 
[I]οι φιλοι που φευγουν
σαν ταξιδιαρικα πουλια
τα χρονια που περνουν
σαν τον αερα..
πεφτουν στο εδαφος
σαν μαραμενα φυλλα.
Τα παιδικα σημαδια
ξεθωριασαν στο δερμα..
οι ρωγμες στην ψυχη
ολο και βαθαινουν,
απεραντες χαραδρες
καθε μερα ολο και περισσοτερα
μυστικα και ψεματα
φιλοξενουνε στο κενο τους.
και εμεις αγαπη μου,
παντα καταληγουμε δυο μας...
ισως γιατι ειναι δυσκολο πια
να διαχωρισεις τις σκιες μας...
τοσα χρονια διπλα διπλα
αναμεμειγμενες με αιμα και ψυχη...
ισως να φοβαμαι να μαθω
αν μπορω χωρις εσενα...
ισως παλι ο κοσμος
απλα να ειναι πιο ομορφος μεσα
απο τα ματια σου..[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Is all that we see or seem but a dream within a dream....?
 
CHЯISTOS P
10-11-2015 @ 16:06
Η ζωή καταλήγει όμορφα, όταν έχεις φροντίσει στην πορεία της να την 'δράξεις..

Να είσαι πάντα όρθια, κι όρθιο ν'ατενίζεις το ταίρι σου ! ! ::yes.::
Oλύμπιος-Θεός
10-11-2015 @ 18:57
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο