| Μου ζήτησες να λέω πάντα την αλήθεια,
Η ειλικρίνεια να ναι για μας ,η πιο απλή συνήθεια,
Να βγάζω μέσα απ' το όνειρο μου ότι θέλω,
Να μην κρυφτώ πίσω από ψεύτικο καπέλο.
Στην πανσέληνο είδα απόψε την μορφή σου ,
Μέθυσα πάλι απ' την αναπνοή σου,
Μες στην ελπίδα για το αύριο λουσμένος,
Στου γέλιου σου τη λάμψη αφημένος.
Γελάς και νιώθω σαν μικρό παιδί,
Πίνω νερό από κρυστάλλινη πηγή,
Τον κόσμο πια μπορώ να κατακτήσω
Μαζί σου θα 'μαι ,δεν υπάρχει πίσω.
Τα θέλω σου ,να κάνω πλέον πράξη,
Μονάχος μου ,δίχως κανείς να διατάξει
Το άγγιγμα σου απλά να με στηρίξει,
Αυτό που αισθάνομαι ,ποτέ του να μην λήξει.
Πιάσε το χέρι μου και ακολούθησε με,
Ίσως να βιάζομαι ,καθόλου δεν το αρνίεμαι ,
Μα οι αισθήσεις μου είναι πια εγκλωβισμένες,
Όλες οι σκέψεις μου σε σένα είναι δοσμένες
Γελάς, μες το λευκό σου ακροβατώ,
Το αύριο φαίνεται καθάριο ,λαμπερό,
Είσαι ένας ήλιος ,που πρόβαλλε έξαφνα λαμπρός
Γελάς και κολυμπώ αμέριμνα στο φως.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|