| |
Κάθε χρώμα μια στάλα.
Κάθε στάλα και ψιθύρισμα.
Κάθε ψιθύρισμα και ένας αναστεναγμός.
Για κάθε τι που έφυγε.
Για κάθε ουράνιο τόξο
που οδηγούσε τους ονειροπόλους διαβάτες
στην άλλη άκρη,
εκεί που είναι η Εδέμ
και τα λευκά άλογα των παραμυθιών.
Εκεί που η ζωή σου έχει ουσία.
Εκεί ζω.
Όταν κοιμάμαι εκεί ζω,
πετάω με τα χρώματα του ουράνιου τόξου
και χάνομαι στη γη και στον ουρανό.
Καλπάζω σε σύννεφα άγνωστα,
Σε πλανήτες δικούς μου, ανεξερεύνητους.
Μια ζωή παιχνίδι!
Μια ζωή κόλαση!
Τόση ευτυχία,
τόση σιωπή,
τόσος πόνος,
τόση ευτυχία…χρώματα…
ζωή λουσμένη στο φως,
στη μουσική,
στον έρωτα,
ζωή λουσμένη με χρώματα!
Δικιά μου ζωή
και δικιά τους.
Και αυτό είναι καλό…ή…;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
