| |
[align=center]
Ακούω τα κύματα ταράζετε η ψυχή μου
περνώ τις ώρες μου να βλέπω το γαλάζιο
μέσα σε τούτο έζησα χρόνια απ' τη ζωή μου
παλιά σαν περιπέτεια που έγραφε το Φαντάζιο.
Ψυχρή υγρή και απόμακρη είναι η παραλία
και δεν κρατάει τώρα πια τα ίχνη των πελμάτων
το καλοκαίρι έσφυζε σαν να ήταν καλλιστεία
ωραία κορμιά καλλίγραμμα κόπιες των αγαλμάτων .
Ο παφλασμός με ξύπνησε που κτύπησε στα βράχια
και του πελάγου την φωνή άκουσα μες το νου
ωρίμασες ταξιδευτή σαν μεστωμένα στάχυα
που πάνε για ξε-κάρπισμα στο πάτο του αλωνιού.
Κίνησα φεύγω μακρυά γιατί άλλο δεν αντέχω
ζωή καινούργια θε να βρω μέσα στην μοναξιά μου
ξέρω άδικα θα σε καρτερώ επιλογή δεν έχω
αφήνω γεια στις θύμησες και η θάλασσα μακρυά μου.
καλό σαββατοκύριακο
σε όλη την στιχοπαρέα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
