| |
Είναι μια σκέψη η αγάπη σαν θερίζει,
καρπούς της νιότης και λουλούδια γηρατιάς.
Πάνω σε πόθου Γολγοθά γοργά δωρίζει,
μια απροστάτευτη φιγούρα ερημιάς.
Είναι δυσβάσταχτο σεντόνι το αντίο,
σαν υποκλίνεται στα βότανα του συν
Μοιάζει λιπόθυμο το γέλιο σου στο κρύο,
όταν χαράζει την πατρότητα του πλην.
Νηστεία ήλιου σε πελάγη απιστίας,
και λαιμαργία σε μπαρούτι ηδονών.
Ήσουν διπρόσωπο αιμάτωμα θυσίας
κι εγώ εξώφυλλό ψυχής διαφωνών.
Ο ίδιος έρωτας στην στάση της αλήθειας
να περιμένει σεβασμού το λεωφορείο.
Να κρατηθεί από χερούλια μιας βοήθειας,
για να μην πέσει σε φωλιάς ψυχιατρείο.
Κι όμως ειν' έκπτωτος ο όρκος σου, λυπάμαι
σαν φτιάχνεις πράξεις με τα θέλω λογικής.
Έγινα εύπεπτο παιχνίδι και φοβάμαι,
πως δεν θα είμαι πια σε σένα επιεικής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
