| |
Περάσαν τόσες εποχές και τόσα χρόνια,
Ίδια συχνότητα και ίδια διαδοχή,
Φύλλα πεσμένα, τα φιλιά, κρύα σαν χιόνια,
Έρχονται πάντα σε ακατάλληλη εποχή.
Όμως δεν είναι μια ρουτίνα η αγάπη,
Δεν θέλω ούτε και να το παραδεχθώ,
Πως θα γυρίζω κάθε βράδυ στο κρεββάτι,
Να βρώ ένα σώμα που δεν θα το ερωτευθώ.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Να ήταν ήλιος η αγάπη να ζεσταίνει,
Μικρές να κάνει κάθε μέρα διαδρομές,
Κάθε πρωί , για νέα μέρα να μας βγαίνει,
Και νέο πάθος να μας δίνει απ' το χθές.
Να έρχεται πάλι απ' την αρχή, πάλι να φεύγει,
Μεσ' το σκοτάδι να μας φέρνει μοναχούς,
Ο ένας τον άλλον σαν φωτιά να περιμένει,
Να ζωντανέψει τους χαμένους μας θεούς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
