|
| Μνημοσύνη | | | Από το : ΄Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη'. | | Μνημοσύνη
Είπα να φύγω μακρυά..
μακρυά απ’τα σύννεφα
του δακρυσμένου αιώνα,
βαθειά να πάω στις γειτονιές
της μέντας και του δεντρολίβανου,
όπου αιγαίων σειρήνων γαλανόλευκο
ηχούσε τραγούδι,
για του ταξειδιώτη της νύχτας
την ηλιόχαρη χώρα..
στην κάμαρα που γδυνόσουν
και μύριζε υακίνθους
και ήσαν ασπασμοί,χιλιάδες,
φλοίσβων στις ακτές,
λουλουδιών στον άνεμο
και παιδιών,
σε ζωές μελλούμενες,
τα φιλιά μας…
Είπα να φύγω..να ψάξω..να βρώ,
μιά-μιά τις εφτά σφραγίδες
της πόρτας της σωτηρίας να σπάσω..
Κι’ως κίνησε ο νους μου,
μιά παράξενη έπεφτε βροχή
διαλύοντας την μορφή των πραγμάτων
κι’ένας αλλόκοτος
μου ψιθύριζε άνεμος:
-Ξένος ήρθες..και ξένος θα φύγεις..
σαν περαστικό πουλί,
φύλλων θρόος, ρυτίδα μιά
και χαμογέλιο
στο πρόσωπο του καιρού..
Στην αγωνία των κυμάτων
αμνήμονος πόντου,άκουγα τ’όνομά του:
‘Μνημοσύνη’..
[align=center]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω... | | |
|
errikos_rwot 19-11-2015 @ 16:40 | Eξαιρετικό!
::smile.:: | | **Ηώς** 19-11-2015 @ 17:37 | στην κάμαρα που γδυνόσουν και μύριζε υακίνθους
και ήσαν ασπασμοί,χιλιάδες, φλοίσβων στις ακτές,
λουλουδιών στον άνεμο
και παιδιών, σε ζωές μελλούμενες,
τα φιλιά μας… πόσες εικόνες, μνήμες κι ευαισθησίες, μας μεταφέρεις Μιχάλη μέσα από τούτο το μικρό στάλαμα της ψυχής σου!!!!
::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Νικηφόρος Ουρανός 38 19-11-2015 @ 17:44 | Φως! Εικόνες!
Αισθήματα και συναισθήματα!
Χρώματα κι αρώματα!
Στο σύνολό της,
απείρου κάλλους ποιητική δημιουργία!
Καλό απόγευμα Μιχάλη! | | ΒΥΡΩΝ 19-11-2015 @ 19:24 | ΠΟΙΗΤΙΚΟΤΑΤΟ...!
Πολύ ωραίο Μιχάλη ! !
....................................
::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 19-11-2015 @ 19:58 | Τι ομορφα που στα γραφει ο Νικηφορος με καλυψε απολυτως χιλια μπραβο, καληνυχτα ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κώστας 1959 19-11-2015 @ 21:16 | Καλησπέρα Μιχάλη.
...Κι’ως κίνησε ο νους μου, μια παράξενη έπεφτε βροχή
διαλύοντας την μορφή των πραγμάτων
κι’ένας αλλόκοτος μου ψιθύριζε άνεμος...
Εξαιρετικό !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Oλύμπιος-Θεός 19-11-2015 @ 22:41 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ 19-11-2015 @ 22:46 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | φραγκοσυριανος 19-11-2015 @ 23:48 | στην κάμαρα που γδυνόσουν
και μύριζε υακίνθους
και ήσαν ασπασμοί,χιλιάδες,
φλοίσβων στις ακτές,
λουλουδιών στον άνεμο
και παιδιών,
σε ζωές μελλούμενες,
τα φιλιά μας…
Είπα να φύγω..να ψάξω..να βρώ,
μιά-μιά τις εφτά σφραγίδες
της πόρτας της σωτηρίας να σπάσω.. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ναταλία... 20-11-2015 @ 12:39 | Eξαιρετικό! ::yes.:: ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ 20-03-2016 @ 19:33 | ::4076.::Αψογο | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|